martes, 20 de febrero de 2018

EZIN ELKAR KONPONDUZ




Elkarrekin egon nahi ez dutenek ez lukete egon behar, noski; baina gero gerokoak, elkarbizitzaren kateak hots, maite duzun horrekiko betekizunak. Halere, merezi al du, ba al du zentzurik, batere estimatzen ez zaituzten edota etengabe, eta betiere debalde, berenezkoa dutelako, eta batez ere edozein huskeriaren kontura, nahigabetzen/iraintzen/aztoratzen zaituztenon mahai inguruan esertzeak? Ez al da bizitza alperrik galtzeko oso modu negargarria euren ondoan nahi ez zaituztenokin inolako gizalegerik saiatzea? Noraino pairatu behar duzu "honaino iritsi gara" esan aurretik? Eta, batez ere, zer arraio egiten duzu zuk zoro arrotz batzuen mahai inguruan eserita euren haratoste odoltsuaren lekuko behartua zein behin behineko harrapakina/biktima izateaz gain?

No hay comentarios:

Publicar un comentario